دو روز پیش یک مقاله از فصل‌نامه «بانوان شیعه» در اینجا قرار دادم که البته مقاله مملو از اشکال و مغلطه بود.
دیروز شماره 19 این فصل‌نامه دستم بود و آن را مطالعه می‌کردم که به مقاله‌ای با عنوان «ماهیت متعه زن» برخوردم از دکتر محمدجواد وزیری فرد و لیلا ایمانی راد.
با مطالعه اجمالی آن مقاله، دیدم که نسبت به مقاله قبل، بسیار بهتر و حاوی نکات قویمی بود. فلذا در صدد برآمدم که متن این مقاله را در وب پیدا کنم اما موفق نشدم. حتی سایت مربوط به این نشریه نیز امکان دانلود آن را فراهم نکرده بود.
پس از رایزنی! و رد و بدل شدن چندین ایمیل با مسئولین این نشریه، موفق شدم فایل pdf این مقاله 38 صفحه‌ای رو ازشون بگیرم که از [اینجا] قابل دانلود است.
اشتباهات و ابهاماتی در این مقاله دیدم که لازمه متذکر بشم:
-
در حدیث آخر صفحه پنجم کلمه «راف» از قلم افتاده.
-
صفحه ششم نوشته که اسلام برای کسانی که امکان نکاح دائم ندارند، نکاح موقت را تجویز کرده که کمی مبهمه. کسی که امکان نکاح دائم ندارد، باید توجه کند که نکاح موقت هم هست نه اینکه نکاح موقت فقط برای غیرمتاهلین باشد.
-
در صفحه نهم نوشته که «برخی با شان نزول آیه متعه می‌خواهند بگویند که متعه فقط مخصوص همان زمان جنگ احد بوده در حالی که با شان نزول نمی‌توان حکم یک آیه را تخصیص زد و مقید کرد»
که این نکته نکته مهمیه اما کمتر بهش توجه میشه. خلاصه نباید از کاه شأن‌نزول کوه ساخت. -
در صفحه 15 تحت تاثیر «ازدواج موقت» نوشته «ساچیکو موراتا»
حرف غلطی زده: [اگر متعه در قانون مدنی پیاده شود مردم بیشتر به آن روی می‌آورند و نکاح دائم به کلی از بین رفته و ازدواج مفهومش عوض می‌شود.]
که واضح است غلطه. نه فقط زنان، بلکه مردان هم از داشتن رابطه پایدارتر (چه ازدواج دائم باشه و چه موقت مثلا ده ساله) بیشتر آرامش پیدا می‌کنند.
از سوی دیگر همانطور که قبلا گفته و استدلال کرده‌ام؛ رواج متعه هم موجب رواج ازدواج دائم و هم کاهش طلاق (پایدارتر شدن ازدواج دائم) خواهد شد. -
در صفحه 21 بحث عدّه را مطرح کرده‌اند که به نظر برخی فقهاء مثل آیةالله شبیری زنجانی در مورد کافی بودن یک حیض کامل توجه نکرده‌اند.
-
در صفحه 24 نوشته که «بنای ازدواج موقت بر تولید نسل نیست» که این درک نادرست نویسنده به دلیل متکی بودن به جامعه فعلی است.
نه فقط در عصر معصومین افرادی که متولد شده از ازدواج موقت بوده‌اند کم نبوده‌اند، بلکه تا همین قرن قبل که وسائل پیشگیری نبود و بعض فقهای عظام ریختن منی بیرون رحم را «حرام» می‌دانستند، فرزندان زیادی از ازدواج موقت به دنیا آمدند و می‌آیند. (خوش به حال آنان که وجودشان هم مبلغ این سنت است) -
در صفحه 25 نوشته که «در ازدواج موقت زن می‌تواند بدون اینکه مانع استمتاع مرد شود، از حاملگی خود جلوگیری کند»
که این امر منحصر به ازدواج موقت نیست و در ازدواج دائم نیز چنین است. -
صفحه 32 این مقاله اگر نمی‌بود بهتر بود؛ پر از غلط.
از کراهت ضعیفی که متعه باکره دارد، نتیجه گرفته که متعه مخصوص موارد اضطراره اونم نه برای متاهلین !!!
در ادامه همین صفحه، به بحث عدالت جهت تعدد پرداخته و گفته شامل عدالت در محبت قلبی هم می‌شود و بعد گفته درباره متعه هم باید عدالت رعایت بشه!!!
امری که فقهاء طبق روایات و قرآن، خلاف آن را فرموده‌اند.
گذشته از این نقاط ضعف، در کل مقاله خوبی بود و قابل استفاده برای محققین.