در خصوص استخاره سوال و بحث زیادی میشود که این یک استفتاء از آیةالله سیستانی جمعبندی چیزهائی است که قبلا از طریق تحقیق برای بنده هم مسلم شده بود:
السؤال: کیف تکون الاستخارة؟ ما هی کیفیتها؟ واذا کنت محتارة بین شیئین وظهر لی بعد الاستخارة ان احدهما سلبی فهل یجب علی الا افعله واذا فعلته ما هو الحکم؟
الجواب: الاستخارة طلب الخیر من الله تعالى وهی دعاء فربما یستجاب وربما لا یستجاب وعلى کل حال فلیس لها طریقة خاصة واردة فی الشرع وانما دأب العلماء على فتح القرآن بعد التوجه الى الله تعالى وطلب الخیر منه ویستدل بالآیة الاولى فی یمین الصفحة على کون العمل خیرا او شرا ولا یوجب ذلک تکلیفا ولا یدل على الواقع فالغیب لا یعلمه الا الله تعالى ولم یجعل الله لنا نافذة للغیب ولکن الاستخارة تفید فی وقت الحیرة وعدم امکان الرجحان فی احد الطرفین فتکون هی مرجحة لاحدهما ولا تحرم مخالفتها.
ترجمه تقریبی:
سوال: استخاره و نحوه آن چگونه است؟ آیا مخالفت با آن جایز است؟
پاسخ: استخاره طلب خیر از خداست
و مانند هر دعاء دیگری ممکن است مستجاب بشود یا نشود
برای استخاره روش خاصی در شرع وارد نشده
و روش علماء بر باز کردن قرآن بعد از «توجه به خدا و طلب خیر از او» میباشد و راهنمائی طلبیدن برای خیر یا شر بودن مطلب با اولین آیه صفحه سمت راست
و استخاره موجب تکلیف (واجب) نمیشود و دلالت بر واقعیت ندارد
چرا که غیب را جز خدا نمیداند و خدا برای ما پنجرهای به غیب قرار نداده
و لکن استخاره برای وقت حیرت (متحیربودن بین دو امر) فایده دارد در صورتی که هیچ کدام از آن دو طرف، بر طرف دیگر برتری نداشته باشد
در اینصورت با استخاره میتوان یکی را بر دیگری ترجیح داد و مخالفت با آن نیز حرام نیست!
البته در خصوص مخالفت با استخاره همانطور که در استفتائی تاکید کردهاند، بهتر است اگر میخواهد مخالفت کند، موضوع را عوض کند مثلا صدقه بدهد (که بگوید بد آمدن استخاره در مورد آن کار بدونصدقه بود اما آن امر به همراه صدقه انشاءالله خیر است)