امر‌الله امانی جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در این مصاحبه ضمن اشاره به افزایش تمایل جوانان به زندگی مجردی، آن را دارای معایب اسلامی و اجتماعی دانسته از جمله گفته:

جوانی که برای برهه‌ای از زمان زندگی مستقل و مجردی را انتخاب می‌کند، با نگاه بر زندگی دوست یا اقوام متأهلش در مقام مقایسه برمی‌آید و با نگاه بر زندگی افراد متأهل این ذهنیت در او شکل می‌گیرد که با تشکیل خانواده مواجه با قید و بندهایی خواهد شد که دیگر نمی‌تواند هر ساعتی که دلش خواست به خانه بیاید یا با هر کس که دوست دارد نمی‌تواند مراوده داشته باشد بنابراین متأهل شدن را ایجاد محدودیت‌هایی می‌داند که باید از آن فرار کند...

پی‌نوشت: حرف‌های ایشان هم راجع به کراهت تجرد در احادیث اسلامی و هم راجع به معایب خانه‌های مجردی صحیح. اما نکته اینجاست که آیا کراهت عزوبت و تجردی که در احادیث هست، فقط مربوط به جوانان مجردی است که دارای زندگی مستقل هستند یا جوانان مجردی که هنوز هم با والدین زندگی می‌کنند، را هم شامل می‌شود که فراموش شده بودند؟ آیا عدم برنامه‌ریزی و انجام تمهیدات لازم اقتصادی و فرهنگی توسط دولت‌مردان برای جوانان مجردی که همراه خانواده زندگی می‌کنند، باعث نشده که ما الآن به زندگی مجردی 30 درصد جوانان برسیم؟ خب پس چرا اینقدر جوانان را متهم می‌کنند؟!

پرفسور حسین باهر بنیان‌گذار مکتب رفتارشناسی، استاد دانشگاه شهید بهشتی، صاحب تالیفات متعدد در زمینه رفتارشناسی، جامعه شناسی، مشاوره خانواده، و دارای مدرک دکترا در توسعه اقتصادی، فوق دکترای فلسفه مدیریت منابع از کانادا‬ است.

استاد دکتر حسین باهر، با توجه به سال‌ها تحصیلات عالیه در رشته‌های مختلف، اوقات آزادش را صرف مشاوره و گره‌گشایی از مشکلات مردمی کرده که خود با همه چیز آنها عجین است؛ غم‌ها، شادی‌ها، دارایی‌ها، نداری‌ها، ازدواج، طلاق، خانواده، فرزندان، تحصیلات، کار، بیکاری، سلامتی، بیماری، مهاجرت، مسافرت، فرمانبرداری، نافرمانی، خوش‌تابی، کژتابی، دین، آیین و ...

آقای باهر که کوله‌بار 30 سال تحصیل و تجربه و مشاوره را با خود دارد، در گفتگو با خبرگزاری برنا ضمن اشاره به اینکه «ازدواج موقت یک اصل اسلامی و انسانی است که در تمام جهان به خصوص در ایران در حال اجرا است» گفت:

در مسائل دینی ما، محور انجام امور، خداوند است، مثل نیتی که برای خواندن نماز یا گرفتن روزه می‌کنیم. جالب اینکه غربی‌ها بارها اعلام کرده‌اند که هیچ ساز و کاری در دنیا نتوانسته مسئله جنسی را هدایت کند و تنها فقه شیعه است که با اتخاذ مکانیزم عقد موقت توانسته این موضوع را هدایت و جهت‌دهی کند.

که ظاهرا روی این سخن آنها با کسانی است که متعه را با عمل نامشروع زنا یکی می‌دانند.