مطلبی طولانی و قابل‌تامل از چند جنبه.
در ابتدای این مطلب به روش‌های فریب و گرفتار کردن دختران (مخ‌زنی) اشاره شده است.

نماز شب، مستحب است اما مثل «ازدواج موقت» تاکید زیادی بر روی آن شده است!
در حدیثی می‌خوانیم که سرگرمی‌مومن در سه چیز است: متعه، گفتن و خندیدن با برادران، نماز شب. (وسائل‌ج21ص14)

درباره آثار نمازشب، فواید فراوانی در احادیث آمده. این فواید فقط مربوط به آخرت نیست بلکه در نمازشب در دنیا نیز اثرات قابل‌توجهی دارد.
(از جمله آثار دنیایی نماز شب: سلامتی جسم، تضمین رزق روز، منع نزول بلاء بر مردم و...)

با توجه به این همه آثار چرا خود را محروم می‌کنیم؟
در مورد کسی که از نماز شب محروم می‌شود هم هشدارهای قابل توجه داریم که یک نمونه‌اش رو در تصویر زیر می‌بینید.

همچنین در حدیث دیگری می‌خوانیم که:

وقال الصادق علیه السلام:
لیس من شیعتنا من لم یصل صلاة اللیل
(رواه المفید فی المقنعة ص 19)

شیعه ما نیست کسی که نماز شب نخواند

واقعا برای انجام ندادن نماز شب و محروم شدن به معنای واقعی، چه بهانه‌ای هست؟

1. بیدار شدن برای نماز صبح سخته و بیدار شدن قبلش سخت‌تر!
   
   وقت نمازشب از نیمه‌شب هست تا اذان‌صبح.
   خیلی از ماها تا نیمه شب بیدار هستیم. می‌تونیم نیمه‌شب بخونیم نه آخر شب.
   
   گذشته از اینها؛ در حدیثی از امام صادق نقل شده که فرمود: من چون پیرمرد هستم اول‌شب نمازشب می‌خونم (الکافی3/440)
   فقهای ما هم بر اساس اینگونه احادیث، برای جوونایی که سختشونه نمازشب بعد از نیمه‌شب بخونن، اینچنین فرموده‌اند: برای مسافر و مریض و پیرمرد و جوانی که نمازشب براش سخته و کسی که از سرما یا احتلام می‌ترسد، اگر نماز شب را قبل از نیمه شب بخوانند اشکالی ندارد.
   
   از همه این‌ها گذشته؛ شما می‌توانید فردایش، قضای نمازشب را بخوانید!
   
   
   
2. مگر قضای نماز شب فایده‌ای هم دارد؟!!
   
   آیا می‌تونید حدس بزنید خوندن نمازشب قبل از نیمه‌شب بهتره؟
   یا بذارید تا اگر قضاء رفت، قضای نمازشب رو بخونید؟
   
   در روایتی از پیامبر نقل شده که خدا، به ملائکه‌اش افتخار می‌کند برای بنده‌ای که قضای نماز شب را در روز انجام می‌دهد و می‌گوید: ‌ای ملائکه‌ام به این بندۀ من نگاه کنید. قضای چیزی که بر او واجب نکرده‌ام را بجا می‌آورد. شاهد باشید که او را آمرزیده‌ام.
   همچنین در روایتی دیگر، بجا آوردن قضای نمازشب بعد از عصر، از اسرار خاندان پیامبر دانسته شده.
   بر اساس این‌گونه روایات نیز فقهای عظیم‌الشان ما چنین فتوا داده‌اند که قضای نمازشب افضل از ادای نمازشب قبل نیمه‌شب است!
   
   
   
3. خوندن نمازشب چه ادا و چه قضاء؛
   حوصله خوندن 11 رکعت با آن همه جزئیات را ندارم!!!
   
   کدوم جزئیات؟ نماز شبی که توصیه شده 11 رکعت هست که می‌تونه 11 تا حمد خالی باشه بدون هیچ سوره و قنوت و جزئیاتی. این که 10 دقیقه هم نمیشه.
   
   اما اگر وقت یا حوصله همین 10 دقیقه رو هم ندارید، می‌تونید کوتاه‌ترش کنید و به 3 رکعت و حتی یک رکعت! اکتفا کنید.
   آیةالله سیستانی در مسائل‌المنتخبة چنین فتوا داده‌اند:
   بل یجوز الاقتصار فی نوافل اللیل علی الشفع والوتر وعلی الوتر خاصة
   اکتفاکردن به شفع+وتر (3رکعت) یا وتر(1رکعت) به تنهایی، در نمازشب مجاز است.

اون از اون همه فضایل دنیوی و اخروی، اونم از فضایل قضای نمازشب، اینم از اجازه کم‌کردنش در حد 1 رکعت، دیگه کسی بخواد خودشو محروم کنه  و در طول شبانه روز! یک‌دقیقه وقت نزاره، واقعا یه چیز‌ش هست!

پی‌نوشت: برای دوستان طالب علم، یادداشت‌هایی که در مطالعاتم پیرامون نماز شب تهیه کرده‌ام را در این لینک برای دانلود گذاشته‌ام و برای دوستان آشنا به زبان عربی خالی از لطف نیست.

لینک بالا مطلب جدید وبلاگ گل‌دختر در مورد ازدواج‌موقت است که اومده ابروی ازدواج موقت رو درست کنه، اما زده چشمشو کور کرده!

در این مطلب گفته شده که: «ممکن است مردی فقط یک همسر دائم داشته باشد اما مدام در حال شهوترانی باشد و شهوترانی کار ناشایستی است»!!

هرچند بعدش ماستمالی کرده قضیه رو و گفته «شهوت رانی یعنی تمام هدف ازدواج را شهوت دانستن» اما این حرفش با کلمه «مدام» در جمله قبلش نمی‌خوره و با شهوت‌ران ندانستن «مردی که ماه به ماه با متعه‌اش رابطه دارد» تناقض دارد.

___________________________
پی‌نوشت: همانطور که قبلا گفته شد؛ کثرت آن نوع رابطه با همسر نه تنها هیچ اشکالی ندارد، بلکه از صفات انبیاء شمرده شده.
(در پرانتز عارضم که یکی از مشوق‌های کثرت رابطه با همسر، تعدد زوجات است که به دلیل نبود آن در جامعه ما، طبق نظرسنجی که چندسال قبل دیدم؛ بسیاری از متاهلین تهرانی، یکبار در ماه با همسر خود رابطه دارند!)

این عمل، هرچند باید در کمال حیاء و خفاء انجام شود اما یک عمل پست نیست. درباره شهوت‌رانی (به قول ایشون) که از طریق حلال باشد، حداقل 8 روایت دیده‌ام که خبر از ثواب‌های عظیم داده است. البته ممکن است کسی این شبهه ناصحیح را مطرح کند که این ثواب‌های عظیم برای مجامعت با نیت خالصا لله بوده! اما در یکی از این روایت که با سندصحیح در ص495ج5 کتاب الکافی هست چنین مضمونی می‌بینیم که وقتی مردی برای لذت یا زیاد بودن شهوتش به نزد همسری که شرعا به او حلال است برود (با او نزدیکی کند) ماجور است.

پی‌نوشت2: همانطور که یکی از خوانندگان در بخش نظرات اشاره کرده، یک به اصطلاح پاسخ! در وبلاگ گل‌دختر برای این مطلب من نوشته شده. [اینجا]
که قبلا در مطلب «بررسی احادیث نهی متعه» به آن پاسخ داده بودم.