نامه ای دیگر از یکی از متأهلین برایمان رسیده که گفته در مورد حکم متعه به شک افتاده است:
آیا بیان کردن احکام خداوند جرم است؟
ما مسلمانان برای نماز مسجد میسازیم امر به معروف و نهی از منکر میکنیم جوانان را ترغیب به ازدواج میکنیم جهاد را لازم میدانیم و احکام خداوند را محکم میدانیم و برای آنها تبلیغ میکنیم ولی به عقد موقت که میرسد فقط احکام آن را میگوییم و کاری برای ترویج این سنت نمیکنیم و جالب اینجاست از آن زیاد دفاع نمی کنیم (من در این حکم خداوند دچار شک شده ام)
سئوال من این است که آیا در این حکم خداوند شک وجود دارد و علما نمیدانند چگونه آن را حذف کنند یا اینکه چون جامعه آن را نمی پذیرد به دنبال حذف آن هستند و آیا ممکن است برای جهاد و نماز و ازدواج دائم تبلیغ کرد و به دستور خداوند نباید در این مورد تبلیغ کرد یا اینکه بقیه احکام مهمتر بوده و لازم است ولی این حکم خداوند کم اعتبار بوده و نباید همه گیر شود؟
من یک حدیث از امامان شنیدم که اصحاب خود را تشویق به این کار میکردند ممکن است این حکم الهی برای آن زمان بوده باشد و در زمان ما باید مسکوت باشد یا اینکه جعلی است؟
آیا علما به دنبال این هستند که با ترویج ندادن این حکم الهی زمینه های گناه در مردم و ناکافی بودن دین و ظهور امام عصر را محیا کنند؟
آیا علما در این حکم الهی با هم اختلاف دارند و به دلیل اتحاد مسلمانان از آن دفاع نمیکنند و آن را ترویج نمیدهند و به جواب سئوالات اکتفا میکنند؟
و آیا این حکم الهی همان نقطه ضعف اسلام است و علما ترس در ترویج آن و فرو ماندن در عواقب آن را دارند؟
آیا ممکن است با واضح شدن و ترویج این سنت الهی دین اسلام نابود شود؟
آیا ممکن است کسانی بعد از پیغمبر این قسمت را بطور ریشه ای در اسلام و قرآن قرار داده باشند؟ (همان کسانی که قرآن را جمع آوری کرده اند)
من شخصا نه با دین مشکلی دارم و نه با اسلام ولی با توجه به مخفی کاری که در این حکم می بینم و اینکه این فقط در حد یک حکم باقی مانده و کسی در توسعه و ترویج آن کوشا نیست و با توجه به اینکه با سئوال کردن در مورد این حکم اصحاب فن راه حل عقد دائم را مطرح میکنند و میخواهند به طریقی آن را توجیه کنند در مورد این حکم الهی به شک افتاده ام.
(برای اینکه شبهه ای ایجاد نشود لازم میدانم بگویم اینجانب متاهل بوده و هیچ نیازی به عقد موقت ندارم و از زندگی خود نیز کاملا راضی هستم)
-----------
با تشکر از شما دوست عزیز
- پاسخ سوالات شما را مختصرا و گاهی هم سربسته! عرض میکنم:
- خیر در این حکم خدا شکی نیست. و صحت سند و قوت حجت های ما بر صحت و موکد بودن استحباب متعه (بدلیل تاکیدات ائمه بر این امر حتی بر کسانی مثل شما که بی نیاز هستید!) برای احدی از علمای شیعه قابل انکار نیست.
- عذر عوام: به نظر می آید عوام عذرهایی دارند مثل بی سوادی (مستضعف فکری!) یا به دلخواه آنان نبودن این حکم. اما این عذرها با توجه به تعریف دین (که یک سری قوانین ثابت نازل شده از جانب خداست و لزوما با خواست ما همخوانی ندارد) و وفور متخصصان دینی که میتوان به آنها دسترسی داشت، موجه نیست.
احادیث میگویند هم خوف باید داشت از خدا و هم رجاء. و در احادیثی هم هست که مومن را جز «خوف» اصلاح نمیکند. یه بنده خدایی میگفت: اینکه همه متدینان نماز صبح میخونن بدلیل خوفه اما اینکه همه نماز شب نمیخونن بخاطر رجاست. جز خوف نمیتونه اصلاح گر باشه. (برخلاف تربیت عارفانه عاشقانه مردم نسبت به خدا که میگن هر غلطی میخوای بکن خدا دوستت داره)
در همین راستا نیز اگر مردم عوام - عذر خواص: خواص نیز از عدم بیان این مساله و تشویق به آن، همانند سایر احکام اسلامی عذرهایی دارند که مهمترینشان ترس از عوام است. متخصصین وظیفه خود میدانند که آن را نشر دهند منتها با توجه به وضعیت مردم که در مطلبی با عنوان بررسی تاریخی علل مخالفت با متعه گفته شد، ترسهایی برای نشر این دستور در خود میبینند و مهمتر از همه خوف جان!
البته هستند برادران ساده اندیشی که بیرون گود ایستاده اند و میگویند کو خطر و... و چرا خودت را معرفی نمیکنی!
اما همینقدر بدانید که حتی بنده هم به عنوان یک جوان متدین عادی که چهار تا کلمه در این باره در یک وبلاگ پرت (اینجا) مینویسم امنیت ندارم و هزار جور خوف و تهدید در جانم روان است. خواص که جای خود را دارد. بقول دوستی، اگر یک مجتهد معروف بیاد و بگه ازدواج موقت اذن پدر نمیخواد، چه بسا برخی پدرها شب بریزن خونه شو رو سرش خراب کنن.
اما لازم به ذکر است که همه متخصصین خودشان عامل به این سنت هستند و از سویی کسانی از آنان بیمی ندارند را نیز به این امر خصوصی تشویق هم میکنند. - در مورد تحریف قرآن هم باید بگویم که ؛ خیر. طبق حجتهایی که ما در دست داریم قرآن فعلی مورد تایید ائمه است. این سه نکته در این باب قابل تامل است:
اولا اهل سنت حداقل این احتمال را مطرح میکردند (که آیه متعه در قرآن جعل شده است) چرا که آنها متعه را زنا میدانند. بگذریم از اینکه برخی معتقدند که این آیه بیشتر هم بوده و حذف شده!!!
ثانیا در زمانیکه عمر متعه را حرام کرده بود و عامل به آن را سنگسار میکردند و همه بر دین عمر باشند چطور ممکن است کسی توانسته باشد چنین چیزی به قرآن اضافه کند؟ (اگر قرار بود تغیری داده شود، حذف این آیه مقدم بود تا درج آن!!)
ثالثا؛ حلیت متعه در زمان پیامبر امری مسلم بین همه فرَق مسلمین است و جای شکی نیست.
- با این همه، سکوت متدینان نسبت به این حکم قطعی اسلام (یا بهتر است بگویم مخالفت آنان!) مضرات زیادی از جوانب مختلف دارد که پاره ای از آنها در نامه فوق که از یک رهگذر اینترنتی است، بیان شده. در بین مضراتی که به چشم میخورد بدبینی به اسلام و دین بزرگترین ضرر است.
- اگر دوست عزیزی که این نامه را نوشته اند، مایل به دریافت پاسخ پرسش دیگرشان (که ربطی به موضوع وبلاگ ندارد) هستند با بنده مکاتبه بفرمایند.