وقتی از خطبه پیامبر در غدیر آگاه شد، ناراحت به سوی پیامبر رفت و گفت که ما را به نماز و زکات و روزه و حج امر کردی و ما پذیرفتیم اما به این قانع نشدی و پسرعمویت را سرور ما دانستی و گفتی «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» ، آیا این کار از جانب خودت بود یا امر خدا بود؟!
پیامبر فرمودند: سوگند به خدایی که معبودی جز او نیست، این امر از جانب خدا بوده است.
به سمت شترش رفت و گفت: خدایا اگر آنچه محمد میگوید حق است، سنگی از آسمان ببار یا آنکه عذابی دردناک برای ما بفرست.
هنوز به شترش نرسیده بود که سنگی از آسمان آمد و به سرش خورد و از پشتش خارج شد و به هلاکت رسید.
سپس این آیات نازل شد: سئل سائل بعذاب واقع للکافرین...
__________________
پینوشت: این مطلب را اکثر مفسرین معروف اهلتسنن نیز نقل کردهاند. در مورد شان نزولش میتوانید شرح جامعی را از اینجا بخوانید و در اینجا هم شبههای که در مورد آن مطرح شده، قابل مطالعه است.