نمی‌دانم چون متناسب شرایط روحی من بوده به دلم نشسته یا اینکه برای همه همین‌طور است؛

شیخ صدوق در کتاب «خصال» خود از ابوذر نقل می‌کند که: پیامبر تنها در مسجد نشسته بود که به محضر او وارد شدم. پس فرصت را غنیمت شمردم!

سپس اباذر از پیامبر سوالاتی می‌پرسد و پیامبر هم جوابش را می‌فرمایند.

در نهایت ابوذر از پیامبر درخواست توصیه و نصیحت می‌کند.
پیامبر هم نصایحی می‌فرمایند که عبارت زیر همان مورد دلنشینی است که اول مطلبم عرض کردم:

علیک بطول الصمت فانه مطردة للشیاطین و عون لک علی امر دینک

بر تو باد به سکوت طولانی؛
که طردکننده شیاطین است
و کمکی برای تو در امر دینت.

شوخی نمی‌کنم و عنوانم کاملا هم جدی است!

3 روایت مشابه در این باره را که از وجود جواهرآسای امیرالمومنین نقل شده، خدمت شما عرض می‌کنم:

1. تفسیر عیاشی ج1ص218: عن عبد الله بن القداح عن أبی عبد الله علیه السلام عن أبیه قال: جاء رجل إلی أمیرالمؤمنین علیه السلام فقال یا أمیرالمؤمنین بی وجع فی بطنی
فقال له: أمیرالمؤمنین علیه‌السلام: ألک زوجة؟ قال: نعم قال: استوهب منها شیئا طیبة به نفسها من مالها ثم اشتر به عسلا ثم اسکب علیه من ماء السماء ثم اشربه فانی أسمع الله یقول فی کتابه «ونزلنا من السماء ماءً مبارکا» وقال «یخرج من بطونها شراب مختلف ألوانه فیه شفاء للناس» وقال «فان طبن لکم من شئ منه نفسا فکلوه هنیئا مریئا» شفیت إن‌شاءالله. قال: ففعل ذلک فشفی.

از امام صادق علیه‌السلام نقل شده است که مردی نزد امام علی علیه‌السلام آمد و گفت که دردی در شکم دارم.

امام از او پرسید: آیا همسر داری؟
عرض کرد بله.

فرمود: از او بخواه که چیزی از اموال (مهریه) اش را به تو بدهد. سپس با آن پول عسل بخر و آب باران بر آن بریز و بنوش! چرا که من می‌شنوم که خدا در کتابش می‌گوید: از آسمان آبی مبارک نازل کردیم (آیه9سوره قاف) و فرمود: از شکم‌های آنان (زنبورهای عسل) نوشیدنی خارج می‌شود که با رنگ‌های متفاوت که شفای مردم در آن است (آیه69سوره نحل) و فرمود: اگر زنان چیزی از آن (مهریه‌ای که شما به آنها داده‌اید) را به شما بخشیدند، بخورید؛ گوارای وجودتان (آیه4سوره نساء)
شفا پیدا می‌کنی اگر خدا بخواهد.
امام صادق علیه‌السلام فرمود: آن مرد این کار را انجام داد و شفا پیدا کرد.

2. دعائم الاسلام ج2ص148: وعن علی علیه‌السلام أنه قال أیعجز أحدکم إذا مرض أن یسأل امرأته فتهب له من مهرها درهما فیشتری به عسلا فیشربه بماء السماء فإن‌الله‌عز وجل یقول فی المهر «فإن طبن لکم عن شئ منه نفسا فکلوه هنیئا مریئا» ویقول فی العسل «فیه شفاء للناس» ویقول فی ماء السماء «ونزلنا من السماء ماء مبارکا»

از امام علی علیه‌السلام نقل شده که آیا عاجزید از اینکه وقتی یکی از شما مریض شد، از همسرش بخواهد که یک درهم از مهریه‌اش را به او ببخشد و با آن عسل بخرد و با آب باران بخورد؟
چرا که خدای عزیز و بلندمرتبه درباره مهریه می‌فرماید: اگر زنان چیزی از آن (مهریه‌ای که شما به آنها داده‌اید) را به شما بخشیدند، بخورید؛ گوارای وجودتان (آیه4سوره نساء) و در مورد عسل می‌فرماید: شفای مردم در آن است (آیه69سوره نحل) و در مورد آب آسمانی می‌فرماید: از آسمان آبی مبارک نازل کردیم (آیه9سوره قاف)

3. مستدرک ج15ص82 من لب اللباب (قطب الراوندی): عن علی علیه‌السلام أنه قال:
من أصابته علة فلیسأل امرأته ثلاث دراهم من صداقها ویشتری بها عسلا ثم یکتب سورة یاسین بماء المطر ویشربه شفاه الله لأنه اجتمع له الهنئ والمرئ والشفاء والمبارک.

از علی علیه‌السلام نقل شده که فرمود: کسی که به بیماری دچار شود، سه درهم از مهریه زنش را از او درخواست کند و با آن عسل بخرد و سوره یاسین را با آب باران بنویسد و بنوشد، خدا او را شفا می‌دهد چرا که او «گوارا» و «شفا» و «مبارک» را با هم جمع کرده.

آقای قرائتی در بخشی از مراسمی که به مناسبت تقدیر از ایشان بود گفت:

می‌گویند ستاد ازدواج راه بینداز.

البته ستاد ازدواج را دیگر حالا می‌شود راه انداخت چون تا حالا از خانمم می‌ترسیدم اما حالا دیگر به ما اجازه دادند؛ اما من نمی‌توانم چون همه ثوابها را که نمی‌توانم ببرم.

یک کسی هر بچه سید خوشگل[ی] بود می‌بوسید
به او گفتند بس است این کار زیاد درست نیست
می‌گفت اولاد پیغمبر است
یکبار یک کچل آوردند گفتند خب این را هم ببوس!
گفت همه ثوابها را من ببرم؟