سایت الف در بخشی این خبر خود با عنوان سوالی «چرا از هر چهار ازدواج یک ازدواج به طلاق ختم میشود؟» به سراغ دو استاد و پژوهشگر دانشگاهی رفته.
از قول یکی نقل کرده که:
وجود مهریه بالا یکی از عوامل طلاق است. وقتی در زندگی برای زوجه ناملایماتی پیش میآید او دیگر تحمل نمیکند و با به اجرا گذاشتن مهریه از همسرش جدا میشود و با پولی که به او میرسد تصمیم میگیرد به تنهایی یک زندگی مستقل داشته باشد...
و از قول دیگری گفته:
طلاق یکی از پیامدهای زندگی مدرن است. افزایش سطح سواد و تحصیلات، گسترش فناوریهای نوین، گسترش شهرنشینی و افزایش جمعیت، تغییراتی است که در جوامع امروزی رخ داده و نهادهای اجتماعی را شامل شده است. سطح فرهنگ مردم بالا رفته است و دو طرف ترجیح میدهند زمانی که نمیخواهند با هم باشند، همدیگر را عذاب ندهند و از هم جدا شوند.
اینجاست که موضوع این مطلب به عنوان پرسش جای طرح دارد!
یاد این جمله آقای حائری امام جمعه شیراز میافتم که یکبار گفته بود «ازدواج موقت» بهتر است از «موقتا ازدواج»! و در مصاحبهای دیگر هم بر آن تاکید کرده بود.
13 سال پیش نگاشته شده
این تیتر هم برای این مطلب مناسب است:
چگونه شرکت مخابرات ایران را ورشکست کنیم؟!
برای داشتن روابط با تعداد معدود دوستانی که با آنها زیاد مراوده داریم (از جمله همسر موقت) کمهزینهترین روش، ملاقات حضوری است! و در مرتبه بعد، استفاده از اینترنت.
برای یک آدم بیکار! که وقت آزاد زیادی داشته باشد، مشکلی نیست اما کسانی که مشغلههای خاص خود را دارند، معمولا از موبایل و سرویس «پیامک» آن استفاده میکنند.
اما همانطور که میدانید، قیمت اینترنت موبایل در ایران بالاست. اگر بخواهید از سرویس ارسال پیام صوتی یا ویدئویی استفاده کنید که دیگر باید زندگیتان را بفروشید و بدهید به مخابرات!
با توجه به اینکه کاهش هزینه مراودات موبایلی با همسر موقت هم یکی از روشهای تسهیل ازدواج موقت است، تصمیم گرفتم که در این مطلب به دو راهکار موثر تلگرافی اشاره کنم. هر دو روش مبتنی بر بستر اینترنت موبایل هستند.
روش اول: استفاده از نرمافزارهای موبایل
نرمافزارهایی که بر روی گوشی نصب میشوند و از سرور اینترنتی خود کمک میگیرند، میتوانند هزینه تبادل متن و صدا و تصویر را به شکل قابل ملاحظهای کاهش دهند.
یک نمونه از این نرمافزارها whatsApp است که طبق تجربه دوستان، مقدار اینترنت مصرفی آن بسیار پایین بوده و پس از مدتی استفاده، کاهش هزینههای شما برایتان بسیار چشمگیر و قابلتوجه خواهد بود. تنها عیب آن این است که بر روی موبایلهای دارای سیستمعامل جاوا قابل نصب نیست و الا به خوبی از سیمبیان نوکیا و اندروید گوگل و iOS اپل و بلکبری کار میکند.
اما زیاد نگران نباشید! نرمافزارهای زیادی هم هستند که با جاوا نوشته شده و حتی با سرویسهای اینترنتی معروف از جمله یاهومسنجر میتوانند وصل شوند. از آن جمله میتوان به YM Tiny اشاره کرد. هرچند که این نرمافزار را شخصا تست و بررسی نکردهام اما قاعدتا باید مصرف پائینی داشته باشد. البته توصیه میشود میزان اعتبار یا میزان دیتای مصرفی را قبل و بعد استفاده از مسنجر چک کنید و ببینید که آیا به صرفه است یا خیر.
روش دوم: استفاده از سایتهای اینترنتی موبایلی
سایتهای زیادی هستند که امکان درج نوشتههای کوتاه و مشاهده نوشتههای دوستان را برای شما فراهم میکنند. در این میان twitter از همه پرطرفدارتر است. identi هم طرفداران خود را دارد، اما دسترسی به این دو سایت معروف در ایران میسر نیست. سایتهای دیگری هم مشابه آن وجود دارد که برای موبایل طراحی شده اما در طراحیشان، صرفا به ظاهر کوچکتر بسنده شده و به حجم دیتا و تصاویر توجهی نشده است لذا دیدن آنها با اینترنت موبایل به صرفه نیست. دو روز پیش ایمیلی تبلیغاتی به دستم رسید در مورد این سایت جدید ایرانی که برای درج یادداشت و خاطره از طریق موبایل. طبق اندازهگیری که من کردم، استفاده از این سایت برای کسانی که اهل نوشتنهای طولانی باشند، هزینه را تا ده برابر کاهش میدهد علاوه بر اینکه نوشتههای شما همیشه محفوظ میماند و امکان جستجو در آن برای شما میسر خواهد بود.
پینوشت: به تازگی سایت 1پزشک در این مطلبش به معرفی نرم افزار دیگری پرداخته که جالب است
13 سال پیش نگاشته شده
بارها و بارها، هم از زبان آقایان و هم از زبان خانمهایی که ابتدا مرا از روی نوشتههای وبلاگم میشناختهاند و بعدا توفیق زیارتشان را پیدا کردم، شنیدم که میگفتند بین علیرضای وبلاگ با علیرضای واقعی خیلی تفاوتها هست!
خدا میداند که قصدم از این مطلب، نه ذرهای خودستایی بلکه تصحیح تصور خوانندگانی است که فقط مرا از طریق دنیای مجازی میشناسند و با تصور غلطشان ممکن است برخی مطالب را به دید بدی بخوانند.
آنچه در زیر میآید، توصیف یک خانم از بنده است. این خانم از همان اوایل کار وبلاگ (4 سال پیش) از بنده سوالاتی شرعی، کامپیوتری و ... میپرسید و من با همان لحن جدی که مناسب صحبت با نامحرم است، با حداقل کلام پاسخش را میدادم. البته گاهی شرح حال مفصلی از زندگی خود و مشکلاتش میگفت و میخواستم جواب ندهم اما تاکید میکرد که من کسی را در دنیای مجازی و واقعی نمیشناسم که هم از نظر شرعی به بحث مسلط باشد و هم دیدش به متعه مثل شما باشد و از این حرفها... و خلاصه خودم را راضی میکردم که پاسخش را بدهم.
این خانم پس از سالها، درخواست محرمیت کوتاه با بنده را کرد و بنده هم حسب شناخت نسبتا مفصلی که از وی داشتم، صلاح را در پذیرفتن درخواستش دیدم، قبول کردم و ایشان را دیدم و مقداری با ایشان صحبت کردم.
ایشان هم در همان مدت کوتاه زیارت ایشان، بارها به تفاوت علیرضای وبلاگ با علیرضای واقعی اشاره کرد. درست مثل سایرین.
من از ایشان خواستم که تفاوتهای موردنظرش را مکتوب کرده و برایم ارسال کند تا من در وبلاگ درج کنم که ایشان اینگونه نوشتهاند: [بدون دستکاری و سانسور!]
برای درخواستتان؛ ببینید ممکنه برداشت و شناخت هر کسی متفاوت باشه پس چه دلیلی داره بزنیدش توی وبلاگ؟
خب من کلا تصورم چیز دیگری بود ولی خب وقتی دیدمتون و زمان گذشت تصورات جای خودشون رو دادن به علیرضای واقعی و عادت کردم بهش و اون شخصیت تو ذهنم جا افتاد.
کلا تصورات ما از یک آدم مجازی ممکنه خیلی متفاوت باشه تا اون چیزی که بیرون نت هست. در مورد ظاهر که توضیح دادم چرا چیز دیگه تو ذهنم بود. از نظر هیکل فکر میکردم لاغرید خیلی و قد متوسط اما هم قدتون خوب بود هم لاغر نبودین!
از نظر اخلاقی هم اون علیرضا، خیلی خشک و جدی و رسمیه که فکر میکنی اصلا نمیشه باهاش حرف زد! البته میدونم که خیلیش به خاطر مسائل محرم نامحرمیه و از وبلاگ هم میشد حدس زد این آدم با محرمش اخلاق متفاوتی داره مثلا خوش اخلاقه مهربونه.
گاهی وقتام توی نت قُد به نظر میاد اما بیرونش خیلی متواضع و افتاده. ولی یه چیزی هم هست بین این دوتا که برای من فرق میکرد نمیدونم چطوری میشه گفتش مثلا علیرضای بیرون یک صافی و سادگی داره اما نویسنده وبلاگ به نظر پیچیده میاد یا شایدم یه جورایی پختهتر و بزرگانهتر!
بازم میگم هیچ کدوم اینها ملاک تفاوت نیست و اینکه شناخت نت و بیرونش فرق کنه یه چیز طبیعیه و مهم اینه که شخصیتی که بیرون نت دیدم ساده و بی تکلف و بی ریا بود و خیلی راحت میشد باهاش اخت گرفت و ارتباط برقرار کرد.
13 سال پیش نگاشته شده