لازم به ذکر است که اکثر روایات تشویق کننده به مجرد نبودن و ازدواج، ناظر به هر دو ازدواج می‌تواند باشد...

ایشان در پاسخ استفتائی فرمودند: آیةالله خویی، اعلم فقها از عصر غیبت تاکنون است و حداقل من کسی را اعلم از او نمی دانم.

مسافر نگاهی به ساعت بزرگ سالن انداخت هنوز چند ساعت تا پرواز مانده بود. باید طوری خود را سرگرم می‌کرد لذا به سمت فروشگاه مجاور رفت و با خونسردی و آرامش لوازم داخل ویترین را ورانداز نمود سرآخر یک مجله و یک جعبه بیسکوئیت خرید و به سمت جایگاه انتظار رفت.

جمعیت زیادی آن جا نشسته بودند، مسافر یک صندلی خالی پیدا کرد و نشست و مجله‌اش را باز کرد و شروع به مطالعه نمود، همان طور که ورق می‌زد از جعبه بیسکوئیت برداشته و به دهان می‌گذاشت، هنوز دقایقی نگذشته بود که متوجه چیزی شد، مردی روی صندلی کناری نشسته و سرگرم مطالعه بود، با هر بیسکوئیتی که او بر می‌داشت مرد نیز یک بیسکوئیت برداشته و به دهان می‌برد. مسافر از این حرکت مرد بسیار خشمگین شد اما سعی کرد به روی خود نیاورد... حالا دیگر تنها یک بیسکوئیت بیشتر باقی نمانده بود، این بار کمی‌درنگ کرد تا ببیند مرد با این آخرین بیسکوییت چه خواهد کرد، لیکن مرد با همان آرامش بیسکوئیت را برداشت از وسط به دو نیم کرد و نیمی‌را به او تعارف کرد و نیم دیگر را خودش خورد، مسافر که چهره‌اش از خشم بر افروخته گشته بود نگاه تندی به مرد افکنده و از جا برخاسته و به سرعت دور شد، در همان هنگام بلندگو مسافرین را به جایگاه پرواز دعوت نمود.

سرانجام مسافر با آرامش به صندلی‌اش تکیه داد. کیف دستی‌اش را باز کرد تا مجله را در آن بگذارد یکباره چشمش به چیز عجیبی افتاد، جعبه بیسکوئیتش آن جا داخل کیف بود. پس آن بیسکوئیتی که می‌خورد چه؟... حالا دیگر همه چیز برایش روشن شده بود... این مرد غریبه بود که بیسکوئیت خود را بی هیچ ادعایی با وی تقسیم کرده بود... به یاد رفتار ناپسند خویش افتاد و آن همه وقار و متانت مرد!

چه رفتار تند و خشم‌آلودی با وی داشت و او در مقابل چه کریمانه برخورد کرده بود. مسافر از کردار خود شرمند شده بود و از خودش بدش آمد...

هواپیما در آسمان اوج می‌گرفت و فرصت جبران در آن پایین جا می‌ماند، حسرتی سوزان قلب مسافر را می‌گداخت...

... خواندن ادامه مطلب