یه بنده خدایی از زنجان سوال کرده:

1. نظر شما با ازدواج دایی با خواهرزادش چیه؟
2. دو نفر بدون اینکه بدانند با هم ازدواج کردند. بعد از تولد دومین فرزندشان و مرگ مادر پسر و خواندن وصیت نامه (مادر پسر که می شود مادربزرگ دختر هم نمی دانست) فهمیدن که باهم دایی و خواهرزاده هستند. حالا تکلیف بچه ها چی میشه؟ آیا این دو باید از هم جدا بشوند؟ امکان اینکه بدون مباشرت پیش هم بمانند به عنوان زن و شوهر هست؟ به خاطر بچه ها؟ از ازدواج این دو 7سال میگذرد و دو فرزند دارند.(یکی پسر و یکی هم دختر) حالا تکلیف چیست؟
3. الآن اونها بچه سومشون در راه هست و 5 ماهشه. آیا باید اون رو سقط کنن؟
4. آیا این بچه ها میتوانند با بچه های آتی این پدر و مادر ازدواج کنند؟
5. آیا لازم است به بچه ها بعدا بگن؟
6. آیا لازمه کسی که بعدا با این بچه ها ازدواج میکنه بدونه این قضیه رو؟
7. آیا برای بچه 5 ماهه ای که فعلا بارداره میتونه از شیرش بده؟

پس از پرسیدن از یکی از متخصصین امر پاسخ رو به این صورت خدمتشون عرض میکنم:

1. حرامه و باطل!
2. بله دیگه زن و شوهر نیستند و طلاق هم لازم نیست. به عنوان زن و شوهر نمیتوانند پیش هم باشند اما به عنوان دایی و خواهر زاده در صورتیکه نگاه یا تماسی از روی لذت نداشته باشند فی نفسه مشکلی ندارد. (هر چند امکان آن کم است و از سویی هم با توجه به نیاز جنسی طرفین بهتر است هر یک به سراغ زندگی خود بروند!)
   در اینجا چون زن و شوهر نمیدانسته اند (هر چند اطرافیان هم بدانند) بچه ها حکم «ولد شبهه» پیدا میکنند نه «ولد الزنا».
   و مانند یک فرزند حلال زاده از حق و حقوق شرعی مثل «نفقه» و «ارث» و.... برخوردار هستند.
3. عرض شد که ولد شبهه هستند و حلال زاده محصوب میشوند لذا حق سقط ندارند.
4. این بچه ها مانند بچه این دو محسوب میشوند و نمیتوانند با فرزندان آتی این دایی و خواهر زاده از همسران بعدیشان ازدواج کنند.
5. فی نفسه خیر مگر اینکه مثلا در اثر نگفتن، بعدها توی مسائل ارث یا سایر مسائل شرعی، مفسده ای یا خلاف شرعی یا... صورت بگیره
   مثلا بعدها پدر که میمیره بچه ها برای مادرشون یک هشتم سهم همسر رو از ارث پدر بگذارند در حالی که حقیقتا زوج و زوجه نیستند و خانم یک هشتمی نداره.
6. اون هم مشابه پاسخ قبلی.
7. مشکل خاصی به نظرم نمیرسه.

___________________

پ.ن.1: در اینجا بدلیل «وطی به شبهه» لازم است «مهر المثل» mehr-ol-mesl به زن مورد اشاره پرداخت شود.
یعنی ولو مهریه آنان مثلا یک شکلات بوده! اما حالا که فهمیده اند ازدواج و روابط آنها «وطی به شبهه» بوده باید مهر المثل یعنی مهریه متعارف عقد دائم امثال آن زن را به آن زن پرداخت کند. (البته اینجا چون داییشه شاید ببخشه!!)
مشابه همین نکته در مورد عقد موقت هم هست؛ در مطالب مربوطه عرض شد که مثلا اگر بفهمند که به دلیلی، عقدموقتی که خوانده‌اند باطل بوده (مثلا مدت را درست تعیین نکرده اند یا مهریه ارزش مالی نداشته یا...) و با هم رابطه کامل داشته‌اند، بر مرد مهرالمثل واجب میشود.

پ.ن.2: این هم مشتی از نمونه خرواری که به «پزشک مخالف متعه» در کامنتها گفتم. گفته بود که یکی از مشکلات متعه این است که ممکن است ازدواج های این‌چنینی پیش بیاید که دو نفر محرم با هم ازدواج کنند.

ما هم در جواب عرض ایشان فرمودیم! که مشکلاتی که شما میگویی منحصر در موقت نیست و در ارتباطات دائم و سایر قوانین اسلام نیز مشکلات و سوءاستفاده های خاص خود وجود دارد.

به عنوان نمونه در بحث مشکل ازدواج با محارم بصورت نادانسته؛ یکی از حالتهایی که بسیار پیش می‌آید ازدواج با محارم رضاعی (که به واسطه مثلا یه روز شیر خوردن با هم فامیل شده اند) است که تعداد آن بسیار بیشتر از تعداد متعات میتواند باشد. (و ظاهرا هم حدس من این است که این دایی و خواهر زاده بواسطه همین رضاع و شیرخوردن با هم این نسبت را پیدا کرده باشند مثلا مادر پسر، مادر دختره رو شیر داده باشه و مادر دختره شده باشه خواهر این شازده!) این نکته هم لازم به ذکر است که اگر در اثر رضاع بوده باید دقیق بررسی شود چه بسا شرایط آن محقق نشده باشد.

کلا اینگونه مسائل که به جهل افراد نسبت به مسائل دینی برمیگردد نمیتواند باعث طرد اصل مساله شود که این امر بدیهی را جناب «پزشک مخالف متعه» متوجه نیستند.

لازم به ذکر است که یکی دیگر از مسائلی که موجب حرمت ابدی میشود این است که اگر مرد بالغی با پسری نابالغ لواط کند خواهر آن پسر بر لواط کننده حرام ابد میشود. به استفتاء مشابهی که از مرحوم فاضل لنکرانی شده توجه بفرمایید:

• سوال: من فعلا داراى همسر و چهار فرزند مى باشم و متدین هم هستم، ولى در زمان طفولیت با برادر همسرم ـ به علت شرایط بد آن زمان ـ متأسفانه لواط کرده ام، در موقع ازدواج هم ملتفت بودم ولى به خاطر مادرم قبول کردم و فعلا بسیار ناراحتم، بفرمایید تکلیفم چیست؟
• جواب: در فرض سؤال که ظاهراً شما واطى بوده اید، اگر یقین به دخول ندارید، یا شکّ در بلوغ خود در وقت وطى دارید همسر شما حلال است.
  ولى اگر یقین یا اطمینان دارید که دخول بعد از بلوغ شما محقق شده است در حالى که برادر همسر شما در آن زمان غیر بالغ بوده در این صورت همسر شما [بر شما] حرام است و باید از او جدا شوید و طلاق هم لازم نیست.