پس از این پست که کمی هم اشاره به آقای برازش شد، همون طور که میشد حدس زد(!) مدافعان ایشون از راه رسیدند
اولی:
کاشکی استاد یادمون نداده بود که همه را دوست بداریم
دومی:
سلام تو وبلاگ شما خیلی وقتا غیبت وشایدم تهمت به خیلی شخصیتاست. حالا به نظرتون آدم واسه اینکه بهشتی بشه باید متعه کنه یا غیبت نکنه؟ (مثلا در خصوص آقای برازش )
اگه واقعا دارین دین رو ترویج میدین (اگه این طور باشه خیلی جوک با مزه اییه) پس این رو بدونید که تو دین ما آبروی مسلمون از همه مهم تره
برای نفر اول
کتاب «همه را دوست بداریم» نویسنده: علیرضا برازش
بعضیها! این کتاب رو خوندند اما شما مستقیما از سرچشمه دریافت کردید!!!
برای نفر دوم
آدم واسه اینکه بهشتی بشه، لازمه مرز دقیق حلال و حرام خدا رو یاد بگیره (طبق نظر مجتهدش ) و به اونها عمل کنه. مثلا فقهاء میفرمایند:
عیبی که در غیبت ذکر می شود باید مورد مخفی باشد بنابراین اگر یک عیب ِعلنی از کسی را پشت سرش بگوییم غیبت و حرام نیست. مثلا گفتن اینکه فلانی، بینی بزرگی دارد در جایی که همه مردم - بالفعل یا بالقوة- از این موضوع مطلع‌اند غیبت نیست.
لذا آنچه در مورد ایشان گفته شده، به دلیل عیان بودن داخل در حکم غیبت نمیشود. (البته با فرض اینکه ایشان را داخل در حکمهای دیگر ندانیم که نسبت ناروا دادن بهش واجب هم بشه)
در مورد تهمت هم منتظرم نمونه بیاورید که کجا تهمت (نسبت دروغ) به کسی داده ام. لازم به ذکر است که نسبت دادن اینگونه گناهان به بنده از جانب شما، خودش تهمته!! لذا راه بهشت برای شما هموارتره!!!