در حرم رضوی دعاگوی دوستان بودم. برای زیارت مرقد ایشان ثواب‌هایی وعده داده شده که واقعا کلمه «زیاد» در وصفش عاجز است. مثلا زیارت ایشان معادل یک میلیون حج دانسته شده یا باعث آمرزش گناهان گذشته و آینده!
خب شاید بگید پس دیگه تمومه و اغلب ایرانیا صاف میرن سینه بهشت!
البته ما که بخیل نیستیم و خوشحال هم میشیم همه برن بهشت اما در این وعده‌های ثواب توی خود همون روایات یه شرطی هم گذاشته شده: «زیارت با معرفت» و توضیح داده شده که زیارت با معرفت یعنی «حجت و واجب الاطاعه» دانستن امام.
خب شاید بگید ما چاکر ایشون هستیم و کوچیکشیم و اینا! اما مساله مساله یه تعارف سرکوچه‌ای نیست. کسی که بچه خوب و سر به راهیه اما در یک یا چند مورد با اینکه می‌دونه از امام رضا (یا سایر معصومین که همه نور واحدند) نقل شده که فلان چیز حلال است با فلان حد و حدود، اما میاد و خلافش رو عمل و تبلیغ می‌کنه، نمی‌تونه مدعی باشه که من ایشون رو «واجب الاطاعه» می‌دونم و نوکرشم هستم!