الکافی 5/466: عَلِیٌّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَال‏ قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ مُوسَی ع رَجُلٌ تَزَوَّجَ امْرَأَةً مُتْعَةً ثُمَّ وَثَبَ عَلَیْهَا أَهْلُهَا فَزَوَّجُوهَا بِغَیْرِ إِذْنِهَا عَلَانِیَةً وَ الْمَرْأَةُ امْرَأَةُ صِدْقٍ کَیْفَ الْحِیلَةُ قَالَ لَا تُمَکِّنْ زَوْجَهَا مِنْ نَفْسِهَا حَتَّی یَنْقَضِیَ شَرْطُهَا وَ عِدَّتُهَا قُلْتُ إِنَّ شَرْطَهَا سَنَةٌ وَ لَا یَصْبِرُ لَهَا زَوْجُهَا وَ لَا أَهْلُهَا سَنَةً قَالَ فَلْیَتَّقِ اللَّهَ زَوْجُهَا الْأَوَّلُ وَ لْیَتَصَدَّقْ عَلَیْهَا بِالْأَیَّامِ فَإِنَّهَا قَدِ ابْتُلِیَتْ وَ الدَّارُ دَارُ هُدْنَةٍ وَ الْمُؤْمِنُونَ فِی تَقِیَّةٍ قُلْتُ فَإِنَّهُ تَصَدَّقَ عَلَیْهَا بِأَیَّامِهَا وَ انْقَضَتْ عِدَّتُهَا کَیْفَ تَصْنَعُ قَالَ إِذَا خَلَا الرَّجُلُ فَلْتَقُلْ هِیَ یَا هَذَا إِنَّ أَهْلِی وَثَبُوا عَلَیَّ فَزَوَّجُونِی مِنْکَ بِغَیْرِ أَمْرِی وَ لَمْ یَسْتَأْمِرُونِی وَ إِنِّی الْآنَ قَدْ رَضِیتُ فَاسْتَأْنِفْ أَنْتَ الْآنَ فَتَزَوَّجْنِی تَزْوِیجاً صَحِیحاً فِیمَا بَیْنِی وَ بَیْنَکَ.

کلینی در کتاب شریف کافی این حدیث مرسل را نقل کرده که اسحاق بن عمار از امام کاظم علیه‌السلام می‌پرسد:

مردی با زنی (به دور از چشم خانواده آن زن) متعه می‌کند
خانواده آن زن (به دلیل اطلاع نداشتن)، آن زن را به عقد با مردی دیگر درمی‌آروند!
این زن، زن راستگویی است. چاره چیست؟

امام طبق این نقل فرمود: این زن آن مرد را تمکین نکند (اجازه بهره‌برداری جن‍سی به اوندهد) تا مدت و عدّه‌اش تمام شود... (ظاهرا اینجا راوی ادامه حرف امام را قطع می‌کند)

راوی می‌پرسد: مدت عقد موقتش یک سال است و هنوز تمام نشده.^*

امام طبق این نقل فرمود: شوهر اولش باید از خدا بترسد و باقی مدت را ببخشد چرا که آن زن گرفتار شده است و این روزگار، ایام مدارا کردن است [چرا که] مومنین در تقیه به سر می‌برند.

راوی می‌پرسد: خب [به فرض] که مدت باقی مانده را بخشید و عدّه‌اش هم تمام شد. [بعدش] چه کند (و چه بگوید تا دروغ نباشد) ؟

نقل شده که امام چنین پاسخ دادند:

دور از چشم خانواده، به آن مرد بگوید که: ای مرد خانواده من مرا بدون اجازه و پرسیدن از من به عقد تو درآوردند و من الآن راضی شده‌ام (و آن وقت رضایت نداشتم)
پس بیا الآن دوباره و به صورتی که صحیح است (به خاطر رضایت فعلی من) با هم ازدواج کنیم (و خطبه عقد را بخوانیم).

__________________
* ترجمه آن یک جمله به صورت مضمونی صورت گرفت چون از ترجمه دقیق آن را مطمئن نبودم.