* حدیثی تقدیم میکنم از امام رضا و شهادتش را تسلیت میگویم ؛
به امام رضا علیه السلام عرض کردم:
همانا امیرالمؤمنین علیه السلام قاتل خود را شناخته بود
و میدانست که در چه شبى و در چه مکانى کشته مىشود
و چون نعره مرغابیان را در خانه شنید خودش فرمود
«اینها نعره زنانى هستند که نوحه گرانى پشت سر دارند»
و چون ام کلثوم به او عرض کرد «کاش امشب در خانه نماز به خوانى و براى نماز جماعت دیگرى را بفرستى» از او نپذیرفت
و در آن شب بدون شمشیر در رفت و آمد بود،
در صورتى که مىدانست ابن ملجم لعنه الله او را با شمشیر مىکشد و اقدام بچنین کارى جایز نیست.امام فرمود:
آنچه گفتى درست است ولى خودش اختیار فرمود که در آنشب مقدرات خداى عزوجل اجرا شود.
قُلْتُ لِلرِّضَا ع إِنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ ع قَدْ عَرَفَ قَاتِلَهُ وَ اللَّیْلَةَ الَّتِی یُقْتَلُ فِیهَا وَ الْمَوْضِعَ الَّذِی یُقْتَلُ فِیهِ وَ قَوْلُهُ لَمَّا سَمِعَ صِیَاحَ الْإِوَزِّ فِی الدَّارِ صَوَائِحُ تَتْبَعُهَا نَوَائِحُ وَ قَوْلُ أُمِّ کُلْثُومٍ لَوْ صَلَّیْتَ اللَّیْلَةَ دَاخِلَ الدَّارِ وَ أَمَرْتَ غَیْرَکَ یُصَلِّی بِالنَّاسِ فَأَبَى عَلَیْهَا وَ کَثُرَ دُخُولُهُ وَ خُرُوجُهُ تِلْکَ اللَّیْلَةَ بِلَا سِلَاحٍ وَ قَدْ عَرَفَ ع أَنَّ ابْنَ مُلْجَمٍ لَعَنَهُ اللَّهُ قَاتِلُهُ بِالسَّیْفِ کَانَ هَذَا مِمَّا لَمْ یَجُزْ تَعَرُّضُهُ فَقَالَ ذَلِکَ کَانَ وَ لَکِنَّهُ خُیِّرَ فِی تِلْکَ اللَّیْلَةِ لِتَمْضِیَ مَقَادِیرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
( الکافی ج1ص259 / فصل: ائمه علیه السلام باختیار خود مىمیرند و زمانش را مىدانند )