متعه گرامی میگفت: به داداشم میگم زن اصفهانی بگیره تا واسش چه‌چه بزنه!!!
----------
پ.ن: این حدیثو عمدا بدون ترجمه میزنم!
الخرائج والجرائح (2/545/7) عن ابن مسعود: کنت قاعدا عند أمیر المؤمنین (علیه السلام) فی مسجد رسول الله (صلى الله علیه وآله) إذ نادى رجل: من یدلنی على من آخذ منه علما؟ ومر.
فقلت له: یا هذا، هل سمعت قول النبی ( صلى الله علیه وآله ): أنا مدینة العلم وعلی بابها؟
فقال: نعم.
قلت: وأین تذهب وهذا علی بن أبی طالب؟ فانصرف الرجل وجثا بین یدیه.
فقال ( علیه السلام ) له: من أی بلاد الله أنت؟
قال: من أصفهان.
قال له: اکتب: أملى علی بن أبی طالب ( علیه السلام ):
{ إن أهل إصفهان لایکون فیهم خمس خصال: السخاوة والشجاعة والأمانة والغیرة وحبنا أهل البیت }
قال: زدنی یا أمیر المؤمنین. قال - باللسان الأصفهانی -: أروت إین وس؛ یعنی الیوم حسبک هذا.
البته ظاهرا تا قبل صفویه حب اهل بیت نبوده و... اما بعدش مشاهیری از علمای شیعه (و صد البته سنی!) داشته. اما عجیبه که این سخاوت نداشتن از اون زمان معروف بوده
یک نکته جالب: آقای ری‌شهری، در کتاب «موسوعة الامام علی» (ص63) تمام این رو حدیث در بخش مربوط به تکلم امام به زبانهای مختلف نقل میکنه (چون امام تو آخر این حدیث به مخاطبش نه به زبان عربی بلکه به زبان اصفهانی میگه «امروز همینقدر بسته»!)
اما قسمتی رو که در بالا داخل کروشه { } گذاشتم، بجاش سه تا نقطه گذاشتن!!!