امروز همونطور که میدونید شهادت رسول اباعبدالله بکوفه (مسلمبنعقیل) بود.
امروز حاج خانم دائمهی ما را توفیق همراهی نبود، با متعه ی گرامی راهی حرم عبدالعظیم حسنی شدیم برای مراسم دعای عرفه.
هوا بس ناجوانمردانه سرد بود هر چند ایشون فکرشو کرده بود و علاوه بر زیرانداز، یک پتوی بزرگ دو نفره آورده بود که بندازیم سرمون!
شنیده بودم که حضرت صادق در سوگواریهای امام حسین، خانمها و اهل بیت را هم پشت پرده مینشاند تا بر مصیب جدش گریه کنند. شاید هدف ایشان بهره مندی آنان از ثواب و آشنایی بیشتر با طریق اباعبدالله و... بوده اما در مورد بنده؛
امروز که در مراسم دعای عرفه بودیم و مداح مربوطه هم روضه حضرت مسلم میخواند دیدم که علاوه بر کمیت، کیفیت گریه و توجه انسان به مراثی اهل بیت هم چقدر زیاد میشود وقتی که همسر انسان هم در کنارش باشد.