متن زیر الهام گرفته از نامه مادری جوان و رنج کشیده است که برای ما ارسال کرده:
به پسرم در مورد متعه (ازدواج موقت) خواهم گفت
خواهم گفت که میتونه نیازهاشو از اون طریق هم برآورده کنه
به او خواهم گفت تا برای بودن کنار جنس مخالف، خودشو مجبور به ازدواج رسمی ندونه و بعد از مدتی احساس نکنه که زود و بی تجربه پا به دنیای تاهل گذاشته و خودش و طرف مقابلش مجبور باشن زنده بمونن بجای زندگی کردن
او را متشرع تربیت میکنم چرا که راهی که شرع پیشنهاد میکند عاقلانه ترین و واقع بینانه ترین راه است که گاهی عمری تجربه هم نمیتواند ارزش ان را آشکار سازد
شما هم قول بدید این وبلاگ رو حفظ کنید تا چند سال دیگه که پسرم به این نیاز رسید بیاد و مطالب شما رو بخونه و آگاه بشه
_____________
از من خطاب به ایشان: خدا به شما آرامش ایمان را بچشاند.
در خصوص حفظ وبلاگ هم بنای بنده این است که تا آنجا که وقتم اجازه میدهد در آن بنویسم ولو تا آخر عمر نامعلوم. حداقل نیتش را بطور جزم دارم که لااقل اگر بمرگ مفاجاة هم مُردم ثواب نیتش برسم!
اما توکل به خدا باید کرد. خدا هادی ماست و بود و نبودن این وبلاگ در هدایت ما موثر نیست. ان الله بالغ امره.