چند سوال ساده زیر از یکی از خوانندگان ساکن یکی از مناطق کویری ایران برای ما ارسال شده که همراه با پاسخ درج میشه:
سلام
چند روز قبل سوالاتی کرده بودم.من و دختر خانمی یکسال و نیم است که بطور متناوب صیغه هستیم.سوالاتم:
ما برای تمدید،قبل از اتمام زمان فعلی،فقط به فارسی مثلا 2 ماه به مدت اضافه می کنیم. مثلا میگوییم (اگر تا آخر شهریور صیغه باشیم) می گوییم تا آخر آذر تمدیید کردیم.آیا درست است؟ با توجه به شرطی که گذاشته ایم (عدم دخول و بهره مندی از سایر لذائذ) آیا وقتی ایشان خواستگار دارد و من مدت را به ایشان می بخشم،ایشان باید عده نگهدارندو بعد خواستگار بیاید؟ اصولا خواستگار (با دخول و یا بدون دخول) باید بعد از عده بیاید؟ آیا پس از رفتن خواستگار، میشود بلافاصله لفظ صیغه را بخوانیم یا باید عده داشت؟ آیا از طریق اس ام اس می شود اینکارها را انجام داد یا حتما باید صدای طرفین شنیده شود؟ اگر اشتباها به ایشان گفته باشم تمدید کافی است و به تمدید غلط بوده باشد چه باید کرد؟
پاسخ: سلام. ضمن معذرت از وقفه ایجاد شده در سرویس دریافت نظرات شما.
-
خیر. فقط لازم است که اگر مدت تمام شده دوباره بخوانید و اگر مدت تمام نشده و قصد تمدید دارید مدت باقیمانده را ببخشید و دوباره بخوانید برای مدت طولانی تر.
-
بدون دخول، هیچ عده ای ندارد.
-
در مورد دوم توضیح داده شد.
-
در مطلب ازدواج موقت مجازی! بطور کامل تشریح شد که: لازم است صیغه عقد لفظی باشد اما وکالت میتواند به هر وسیله ای باشد. لذا اگر میخواهید صیغه ایجاب و قبول را شما و ایشان بخوانید لازم است هر کدام از شما لفظا بگویید و برای این کار میتوان حتی از تلفن هم استفاده کرد. اما چنانچه ایشان قصد دارد به شما وکالت دهد که شما ایشان را به عقد خود درآورید، این وکالت دادن میتواند از هر طریقی ولو sms هم باشه.
-
در مطلب متعه ی مسیحی گفته شد که اگر شرایط شرعی متعه منجمله همین مورد بالا در متعه رعایت نشده معصیت واقع شده و باید توبه و استغفار جدی کند. در خصوص غلط گفتن یک مساله شرعی و وظیفه ما بعد از آن هم کافی است به ابتدای رساله مراجع خود مراجعه کنید. مثلا آقای سیستانی آسانترین فتوا را دارند:
اگـر کـسـى فتواى مجتهدى را به شخص دیگرى بگوید، چنانچه فتواى آن مجتهد عوض شود لازم نیست به او خبر دهد که فتواى آن مجتهد عوض شده، ولى اگر بعد از گفتن فتوى بفهمد اشتباه کرده و گـفـتـه او مـوجب آن مى شود که آن شخص بر خلاف وظیفه شرعیش عمل کند، باید بنابر احتیاط لازم اشتباه را در صورت امکان برطرف کند.