گفتم سه روایت درباره تاخیر انداختن سحری و زود خوردن افطاری دیده ام.
آن یکی گفت من هم شنیدم که هر چه فاصله بین افطار تا سحر بیشتر باشه بهتره.
نفر سوم که فرد چاق و پرخوری بود گفت برا اینه که خوردن خیلی مهمه!
گفتم شاید برا این باشه که وقتی خدا یه مرزی تعیین کرد و تا یه جاییشو حلال اعلام کرد و یه جاییشو منع کرد، استفاده از حلالیتی که خدا فرموده نوعی توجه به این حکم خدا و بقول اون حدیث، نوعی شکر گزاری است. بعضی ها هم که فکر میکنند این کارشون آخر ثوابه یا بقول مارمولک end عرفانه ! شدن مقدس تر از خدا !
نفر دوم تحسین کرد.
متعه هم همینطوره. در آیه ٨٧سورةالمائده میخوانیم:
ای کسانی که ایمان آوردهاید، آنچه خدا بر شما حلال کرده، حرام نکنید.