وقت درباره موضوعی بحثی مطرح می‌شود، هر کسی ممکن است حرفی بزند اما در این میان حرف کسی که کارشناس و مطلع از آمار و ارقام است و کارش مطالعه روی آن بحث است، ارزش دیگری دارد.
خانم دکتر شهلا کاظمی‌پور رئیس مرکز مطالعات جمعیت‌شناسی، در بخشی از مصاحبه مفصلی که در لینک بالا قابل مطالعه است، درباره اثر اشتغال در بالارفتن سن ازدواج دختران گفته:
خیلی از مسایلی می‌تواند ازدواج را به تاخیر بیندازد اما الزاماً اشتغال نیست.
علت اصلی زیاده خواهی دخترها است. ممکن است دخترها رسیدن به یک کار مناسب ازدواج را به تاخیر بیندازند اما زمانی که کار مناسب فراهم شد، توقعات دیگری پیدا می‌کند و دایره همسرگزینی‌اش محدودتر خواهد شد زیرا درپی ایده‌آل‌های بالاتری هستند.
قبل از عرض یک نکته، برای کسانی که معترض به حرف ایشون هستند یادآوری می‌کنم که اولا ایشون کارش مطالعه روی این چیزهاست، دوما ایشون خودش خانمه!
حالا سوالی که با توجه به تعلیل ایشون پیش میاد اینه که آیا تحصیلات هم اینچنین نیست؟ آیا تحصیلات هم موجب بالاتر رفتن حداقل‌های مورد قبول دختران نمی‌شود؟