چند روز پیش درباره «زلزله در روایات» نوشتم و انتقادی هم داشتم به مسئول دانستن مردم تنها در وقوع آن.
امروز مطلب زیر را در «الف» دیدم که مرتبط با همین مطلب بود و گویای اینکه؛ بلایای طبیعی فقط اثر عمل مردم نیست و ممکن است یک «امتحان الهی» باشد همانطور که آیه «و لنبلونکم بشی من الجوع و الخوف و نقص من الاموال و الانفس و مالثمرات و بشر الصابرین» موید آن است.

یکی از مراجع تقلید قم بود و نبود حوادث طبیعی را برای بشر امتحان و آزمایش قلمداد کرد و گفت: همه‌ اینها برای بشر امتحان است.
به گزارش فارس این مرجع تقلید در دیدار رئیس سازمان مدیریت بحران کشور و هیئت همراه در سخنانی با تبریک ولادت حضرت زینب به حوادثی که در طول زندگی این بانوی گرامی بر ایشان گذشت، اشاره کرد و اظهار داشت: همه‌ این حوادثی که واقع می‌شود؛ چه حوادث طبیعی و چه حوادث تاریخی، ‌معنا و مفهوم خودش را دارد و در همه جا دارای یک معنا و مفهوم خاص نیست.

وی با قرآئت آیاتی از کلام‌الله مجید،‌ به تشریح نقش بشر در قبل و بعد از حوادث طبیعی پرداخت و اظهار داشت: آن چیزی که در هنگام ورود حادثه برای بشر لازم است، این است که تکیه‌گاهش لطف و رحمت خدا و‌ عنایت خدا باشد و اینکه اطمینان به رحمت خدا داشته باشد و در مصائب صبر و شکیبایی به خرج دهد.

این مرجع تقلید بود و نبود حوادث طبیعی را برای بشر امتحان و آزمایش قلمداد کرد و افزود: همه‌ اینها برای بشر امتحان است، اگر بلایی نباشد و بشر در سلامت کامل باشد،‌ امتحان می‌دهد و هنگامی هم که حوادثی پیش بیاید، باز امتحان می‌دهد، همه‌ اینها برای این است که بشر از این حوادث برای سیر به سوی خدا استفاده کند.

وی با بیان اینکه گاهی بلایی بر مومنی وارد می‌شود برای اینکه درجه و مقامش بالاتر رود، تصریح کرد: کسانی که زندگی را پوچ و بی‌معنا نمی‌دانند، همه‌ این حوادث را وسیله‌ سیر به سوی خدا می‌دانند، از فرصت‌هایی که در سلامتی و امنیت دارند استفاده می‌کنند و در هنگام حادثه متوجه خدا می‌شوند.
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: چه بسا توجهی که انسان در وقت حادثه پیدا می‌کند و دعاهایی که می‌کند، خیلی بیشتر از هنگامی که در سلامتی کامل است انسان را عروج می‌دهد و در این حوادث است که هویت مردم نشان داده می‌شود.

وی با بیان اینکه «همانطور که بعضی از غذاها با طبع آدمی نمی‌سازد، بعضی از اعمال و رفتارها نیز با طبع دنیا سازگار نیست» بیان داشت:‌ همانطور که آدمی دارای شعور و درک و فهم است و در برابر حوادث، عکس‌العمل‌های قهری و یا اختیاری نشان می‌دهد،‌ دنیا نیز شعور دارد و البته شعور عالم غیبی است و با بعضی از رفتارها و اعمال بشر نمی‌سازد.

‌صافی در پس این حوادث و علل مادی و طبیعی،‌ علل غیبی را نافذ خواند و گفت: وقتی در این عالم کار خوب انجام می‌دهیم؛ احکام خدا را رعایت می‌کنیم، تظاهر به محرمات نمی‌کنیم و اسلامیت خود را نگه می‌داریم، قهراً عکس‌العمل دنیا نسبت به ما خوب می‌شود و فراخی و گشایش پیش می‌آید و رحمت الهی نازل می‌شود، ولی وقتی که کارهایی که با طبع دنیا معارض است، انجام می‌دهیم و این کارها زیاد می‌شود، به تبع آن این مشکلات پیش می‌آید.

این مرجع تقلید با اشاره به فرازی از بیانات حضرت امیرالمومنین علی (ع) اظهار داشت: این حوادث بدون حکمت و فلسفه نیست،‌ برای این است که انسان آگاه شود، برای اینکه بفهمد این راه خطاست و انسان را متوجه کند که کارهای خود را براساس دین و عدل و عدالت قرار بدهد، معرفت پیدا کند و به خدا متوجه شود.

وی گفت: اگر حادثه‌ای پیش بیاید که سبب شود ما هوشیار شویم، وضع خودمان را بسنجیم، همه با هم برادر شویم، به همدیگر ظلم نکنیم، خدا را بشناسیم، معصیت نکنیم و این همه بی‌حجابی و تظاهر به معاصی نباشد، خوب است که بشود تا آنهایی که ملتفت می‌شوند، توبه کنند و به سوی خدا بازگردند که اگر چنین کنند به فرموده‌ امیرالمومنین (ع) در همین فراز، خداوند هرچه که از دستشان رفته است،‌ به آنها بازمی‌گرداند.

‌صافی به کمک‌ و امداد بعد از حادثه اشاره کرد و اظهار داشت: در شرایطی که به افراد مشکلات متفاوت وارد می‌شود و یا خانه‌ یکی خراب می‌شود، باید در این لحظات احساسات پاک انسان و اسلامی ظاهر شود و باید به کمک همدیگر بروند و به هم برسند، همه این برنامه‌ها برای سیر و عروج انسان به طرف کمالات حقیقی است و فرق نمی‌کند که این آدم فقیر باشد و یا غنی.

وی ادامه داد: به کمک رفتن در موقع حادثه یکی از عبادات بزرگ است، اینکه اگر به کسی مصیبتی وارد شود، تعزیت و تسلیت بدهیم، این خیلی عبادت است و باید سراغ این افراد رفت و دلداری داد.

وی با استناد به روایتی دیگر گفت: ما ظاهر آن چیزی را می‌بینیم که موجب بقای عالم است مثلاً موجب رشد و نمو این درخت است،‌ که باید به درخت آب داد و رسیدگی کرد، ولی اراده‌ خداوند متعال بر همه‌ عالم احاطه دارد و تمام عالم را سیر می‌دهد، ولو اینکه نتوانیم همه‌ اینها را بفهمیم باید از اینها درس بگیریم و پیام‌های آنان را بشنویم.

این مرجع تقلید با اشاره به فرازی از دعای کمیل بیان داشت: اللهم اغفرلی الذنوب التی تنزل البلاء، اللهم اغفرلی الذنوب التی تحبس الدعا؛ء‌ همه‌ اینها برای این است که انسان مطلب را بگیرد و درک کند.

وی با استناد به آیه «الا بذکر الله تطمئن القلوب» گفت: آن چیزی که در این حوادث و مشکلات به بشر آرامش می‌بخشد، یاد و توجه به خداوند متعال است، در اصل اگر توجه به خدا نباشد زندگی هم معنا ندارد و این زندگی همیشه در خطر است، ممکن است همین الان در اینجا زلزله بیاید و یا حادثه‌ای دیگر روی دهد و آن چیزی که به آدمی آرامش و اطمینان خاطر می‌دهد، همین یاد و توجه به خداست، اگر توجه به خدا نباشد همین نگرانی‌ها آدمی را از بین می‌برد.

وی با تشکر از کسانی که در مسیر خدمت به مردم و جامعه هستند، اظهار داشت: باید که خط و خطوطمان، صراط مستقیم باشد جامعه ما جامعه‌ دینی و اسلامی باشد، همه باید احکام خدا را احترام کنند و کوشش داشته باشیم که احکام خداوند اجرا شود، تظاهر به معاصی نباشد و افتخار به معاصی هم نباشد و خداوند آن طوری که خیر ما دیگران است، مقدر می‌فرماید و البته هرچه از ناحیه‌ خدا رسد خیر است و برای آدم مومن بلا باشد و یا نباشد فرق نمی‌کند و آرامش و حضور قلب همیشه همراه اوست.