نوجوان که بودم و احادیث سختی دین‌داری در آخر الزمان (مثل همان نگه‌داشتن آتش در کف دست) را می‌شنیدم، تعجب می‌کردم که دین‌داری کجایش سخت است؟! می‌گفتم شاید اون آخرالزمان که گفتن، هنوز نرسیده.
این‌ها را زمانی می‌گفتم که یک رساله آموزشی حفظ کرده بودم و در آزمون‌های و مصاحبه‌های همه‌جا حتی دانشگاه امام‌صادق علیه‌السلام سربلند بیرون می‌آمدم و ...
اما اکنون، معتقدم که به همان سختی است.
حتی برای من که در یک محیط مذهبی هستم و دسترسی آسانی به علماء و معارف دینی دارم و سر و کارم اغلب با کسانی است که نماد دیانت این ملت‌ند، باز هم نگه‌داشتن دین به همان سختی است. دقیقا به همان سختی که در احادیث اشاره شده.
زندگی کردن در این زمانه، مثل حرکت روی یک جاده باریک شده که دو طرف آن جاده درّه است؛ ببینی و دم برنیاوری پیش خدا مسئولی. حرف بزنی هم مشخص است چه می‌شود.
بعدش خودم را می‌زنم به آن راه! و می‌گویم؛ تقیه اصلا برای همین روزهاست!