تذکر: این کتاب برای کسانی که به زبان عربی آشنائی دارند قابل‌استفاده است و توضیح زیر درباره آن به نقل از کلوب‌ایرانیان تقدیم میشود:
فرج فوده (1945-1992) نویسنده و روشنفکر مصری، در اثری جنجال‌برانگیز به بررسی ازدواج موقت در اسلام پرداخته است. اثری که علاوه بر اتقان نسبی محتوا، روح نویسندگی در آن مشهود است و گویی روزنامه‌نگاری چیره یا نویسنده‌ای کهنه‌کار به خلق اثری‌هنری در باب فقه پرداخته است.
مهمترین ضعف این کتاب را میتوان عدم تسلط تام و تمام وی بر منابع شیعه دانست که باعث شده در برخی از موارد نتواند حق را بتمامه ادا کند و از برخی دفاعیات شیعه و بلکه انتقادات شیعه بر اهل سنت در این زمینه نا آگاه بوده است (بمانند آنچه از عمر لعنه‌الله در باب اجتهاد در مقابل پیامبر ص نقل کرده‌اند) هرچند که گویا از مستوای مخاطبان عمومی وی بالاتر است.
« لا اعلم شیئا احله الله ثم حرمه ثم احله ثم حرمه غیر المتعه... » شافعی
این عبارت در پیشانی نخستین باب این کتاب، خواننده را آماده متنی جذاب می کند، وعده‌ای که تا پایان کتاب به آن وفا می شود و اثری جذاب و قصه‌مانند به روایت مسئله ازدواج‌موقت در اسلام می‌پردازد.
فصل نخستین کتاب به شکل گفتگویی خیالی میان عالمی شیعه از یک سو و عالمی سنی از سوی دیگر ادامه می یابد. بحثی که به مشکلات فقهی و بعضا اجتماعی ازدواج موقت و پاسخهای آن می گذرد.نویسنده هر چند در ابتدای کتاب صریحا می گوید که خود را سنی می داند و لزوما ازدواج موقت را درست نمی‌داند، اما می‌گوید که عالمان اهل سنت هم نتوانستند هیچ‌گاه از پس حل این تناقضات در مسئله بر آیند و امثال وی را اقناع کنند...
البته نص فتوای شیخ‌شلتوت شیخ‌پیشین‌الازهر بر جواز تبعیت اهل سنت از فقه شیعه، تلنگری‌ست زیرکانه به راه‌حل برون‌رفت از این مسئله برای مقلدان متعصب.فصل دوم کتاب به مناظره مطبوعاتی وی با دکتر قیعی استادتفسیر اختصاص دارد. آنجا که ادب و متانت عجیب فرج فوده پس از چند نامه نگاری مطبوعاتی چنان شیخ خود دکتر قیعی را از پا می اندازد که ناچار رو به هتاکی می‌آورد و بجای بحث، سخن را به میادین دیگر می کشاند!
این فصل کوتاه خود ارزش مطالعه‌ای مستقل دارد که به مثابه اشکال نامه‌ای موجز و فهرستی بر متعه نزد شیعه است و پاسخهای موجز و شیوای دکتر فوده به مانند حل‌المسائلی برای آن...مطالعه این کتاب جذاب را به تمام کسانی که با عربی آشنایی دارند توصیه می‌کنم
دانلود کتاب «زواج المتعة» از جناب «فرج فودة»