یک‌دوست نوشته:

سلام. یه حدیث شنیدم که فوق العاده جالب بود
اما به علت اینکه آدرسشو پیدا نکردم، گفتم حدودشو بگم و اگر تونستی و پیدا کردی بزن تو وبلاگت
پیامبر فرمود:
زمانی میرسد که در امت من تجرد بهتر از تاهل است
اصحاب با تعجب عرض کردند:
ای رسول خدا شما که همیشه امر به این سنت میفرمودید
چرا حالا...؟
پیامبر فرمودند:
به علت نق زدن و فشار آوردن به مردها و چشم و هم چشمی ها، مردان برای درآوردن خرج آنها و خرج ازدواج و زندگی به گناه و خطا می افتند
که در این شرایط، تجرد جایز است بلکه بهتر از تاهل.

با تشکر از این دوست گرامی. روایتی که اشاره فرمودند، از کتاب 30 صفحه‌ای التحصین ابن‌فهدحلی که شامل 54 حدیث است، تقدیم شما میشود:

عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَیَأْتِیَنَّ عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا یَسْلَمُ لِذِی دِینٍ دِینُهُ إِلَّا مَنْ یَفِرُّ مِنْ شَاهِقٍ إِلَى شَاهِقٍ وَ مِنْ جُحْرٍ إِلَى جُحْرٍ کَالثَّعْلَبِ بِأَشْبَالِهِ قَالُوا وَ مَتَى ذَلِکَ الزَّمَانُ قَالَ إِذَا لَمْ تُنَلِ الْمَعِیشَةُ إِلَّا بِمَعَاصِی اللَّهِ فَعِنْدَ ذَلِکَ حَلَّتِ الْعُزُوبَةُ قَالُوا یَا رَسُولَ اللَّهِ أَمَرْتَنَا بِالتَّزْوِیجِ قَالَ بَلَى وَ لَکِنْ إِذَا کَانَ ذَلِکَ الزَّمَانُ فَهَلَاکُ الرَّجُلِ عَلَى یَدَیْ أَبَوَیْهِ فَإِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ أَبَوَانِ فَعَلَى یَدَیْ زَوْجَتِهِ وَ وَلَدِهِ فَإِنْ لَمْ تَکُنْ لَهُ زَوْجَةٌ وَ لَا وَلَدٌ فَعَلَى یَدَیْ قَرَابَتِهِ وَ جِیرَانِهِ قَالُوا وَ کَیْفَ ذَلِکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ یُعَیِّرُونَهُ بِضِیقِ الْمَعِیشَةِ وَ یُکَلِّفُونَهُ مَا لَا یُطِیقُ حَتَّى یُورِدُوهُ مَوَارِدَ الْهَلَکَةِ

و این هم ترجمه بنده که احتمالا بدون نقص نیست:

از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل شده که فرمود:

قطعا زمانی بر مردم خواهد آمد که دین‌دار، دینش سالم نمی‌ماند مگر کسی که از بلندی به بلندی و از سوراخی به سوراخ دیگر فرار میکند بسان روباهی که از شیر درنده فرار میکند

اصحاب گفتند چه زمانیست آن زمان؟!

فرمود: در آن زمان زندگی جز با معصیت نیست پس در آن زمان مجردماندن رواست

اصحاب گفتند اما ای فرستاده خدا، شما ما را به ازدواج امر کردید

فرمود: بله اما در آن زمان، هلاکت یک مرد به دست والدینش است
اگر والدینش فوت کرده بودند بدست زن و فرزندانش
اگر زن و بچه‌ای نداشت، بدست فامیل‌ها و همسایگانش

تنگی زندگی را عیب او میخوانند و برای همین سرزنشش میکنند
و او را به آنچه طاقتش را ندارد مکلف میکنند
تا در مواردی هلاکتش در آن است، او را وارد کنند

(لازم به ذکر است که این حدیث از نظر سندی، مرسل است و امیدوار هستم که مانع کسی برای ازدواج نشود و تنها باعث دقت ما شود که با فردی ازدواج کنیم که ایمانش کاملتر بوده و تنگی معیشت در نظرش عار نباشد همانطور که در این حدیث اشاره شد و خود نیز سعی کنیم که به خاطر زندگی دنیا قدم در مواردی و مناصبی که هلاکت دینمان را به عهده دارد نگذاریم)
راستی دقت کردید که متعه، معایب فوق رو نداره؟