در مطلب متعه و کرامت انسان، حدیثی از امام صادق نقل شد به اینصورت:

اسماعیل بن فضل گفت: امام صادق(ع) به من فرمودند: آیا از وقتی که از کنار همسر خود بیرون آمده ای متعه کرده ای؟ عرض کردم: در کنار من همراهان و دوستان چندی هستند و من سرگرم با آنها هستم و نیازی به آن در خود احساس نکرده ام، حضرت فرمودند: اگر چه بی نیاز هستی ؛ امّا من دوست دارم که سنت پیامبر اکرم(ص) را زنده بداری.

پس از درج این مطلب، یکی از خوانندگان همیشگی وبلاگ، با تیزبینی خود مرا متوجه اشتباهم در ترجمه حدیث مذکور کرد، که بدلیل اهمیت بالا گفتم دوباره اینجا در این باره توضیح دهم.

ترجمه غلط فوق توسط یک محقق! مغرض و مریض، در ترجمه این حدیث، بسیار قابل تامل است که چگونه یک عده برای رضایت جماعت خانمها، دست به اینگونه تحریفات معنوی آموزه های دینی می‌زنند.

برای این حدیث دو متن عربی وجود دارد (بدلیل اختلاف نسخه) که هر دو رو اینجا با مدرک و ترجمه عرض میکنم:

قال لی ابو عبدالله علیه السلام تمتعت منذ خرجت من اهلک قلت لکثره من معی من الطروقه اغنانی الله عنها قال وان کنت مستغنیاً فانی احب ان تحیی سنه رسول الله

امام صادق(ع) به من فرمودند: آیا از وقتی که از کنار همسر خود بیرون آمده ای متعه کرده ای؟ عرض کردم: بدلیل کثرت زوجات و رابطه با آنها، نیازی به آن (متعه) در خود احساس نکرده ام، حضرت فرمودند: اگر چه بی نیاز هستی ؛ امّا من دوست دارم که سنت پیامبر اکرم(ص) را زنده بداری (رسالة المتعة شیخ مفید حدیث سوم)

که متن عربی حدیثی که به غلط ترجمه شده همین بود، اما حدیث دوم که کمی اختلاف داره با حدیث فوق:

قال لی ابو عبدالله علیه السلام تمتعت منذ خرجت من اهلک قلت لکثره ما معی من الطروقه اغنانی الله عنها قال وان کنت مستغنیاً فانی احب ان تحیی سنه رسول الله

امام صادق(ع) به من فرمودند: آیا از وقتی که از کنار همسر خود بیرون آمده ای متعه کرده ای؟ عرض کردم: بدلیل کثرت رابطه با همسر، نیازی به آن (متعه) در خود احساس نکرده ام، حضرت فرمودند: اگر چه بی نیاز هستی ؛ امّا من دوست دارم که سنت پیامبر اکرم(ص) را زنده بداری (وسائل الشیعه ج 14 باب استحباب متعه حدیث 13)

خدا بما توفیق بیش از پیش نشر حقیقت دین رو عنایت کنه.